Istnieją dwie podstawowe opcje konstrukcji humidora:
- Zbudowany z MDF (ang. medium density fiberboard – płyta pilśniowa średniej gęstości), z wnętrzem wykończonym hiszpańskim cedrem, z zewnątrz pokryty płytą z litego drewna (często drzewo wiśniowe).
- Cała skrzynia humidora zbudowana z litego drewna i wykończona wewnątrz hiszpańskim cedrem (czasem cała konstrukcja humidora zbudowana jest z hiszpańskiego cedru, wewnątrz niewykończonego).
Wbrew popularnemu przekonaniu, humidory z litego drewna niekoniecznie przewyższają humidory jedynie powlekane wewnątrz cedrem. Wysoką cenę materiału wymaganego do zbudowania humidora z litego drewna z reguły równoważy bardziej skomplikowana konstrukcja humidora z wewnętrzną cedrową powłoką.
Ponieważ wilgoć wewnątrz humidora jest znacznie większa od wilgotności środowiska zewnętrznego, drewno wewnątrz humidora ulega ekspansji, co prowadzi do napięcia jego ścian.
Zaletą humidorów wewnętrznie powlekanych cedrem jest to, że płyta MDF ulega mniejszemu rozszerzeniu w momencie dużej wilgotności. Wewnątrz humidora powstaje więc mniej ciśnień, które mogłyby doprowadzić do pęknięć i deformacji pokrywy humidora. Kolejną zaletą humidorów tego rodzaju jest fakt, że zewnętrzne wykończenie lakierem o wysokim połysku trzyma się lepiej na ścianach jedynie powlekanych litym drewnem.
Humidory z litego hiszpańskiego drewna cedrowego są bardziej podatne na wygięcia i niszczenie ze względu na miękkość tego materiału. Z tego samego powodu połysk i wytrzymałość zewnętrznego lakieru tych humidorów są ograniczone. Dlatego właśnie to konstrukcja oparta na płycie MDF, w przeciwieństwie do litego drewna, jest standardem w produkcji humidorów.
